زنان در دمکراسی

زنان با گذشت نزدیک به 20 سال از سقوط حکومت طالبان، دورانی که زنان افغانستان متحمل سخت‌ترین تبعیض‌ها و سختگیری‌ها از جانب این حکومت بودند، اینک زنان این کشور به موفقیت‌های زیادی در زمینهٔ احقاق حقوق خود رسیده‌اند. آن‌ها که در دوره طالبان حتی حق درس خواندن نداشتند اکنون با حضور در جامعه توانسته‌اند در برخی فعالیت‌های مختلف سیاسی و اجتماعی شرکت کنند

که درسایه دمکراسی میتوان به فعالیت زنان در صفوف نیروهای امنیتی اشاره کرد زنان در دو دهه اخیر بعد سقوط طالبان در 2001 به رتبه های بالای نظامی رسیده بود

زنان وظایف اش را در اردوی افغانستان در قسمت تامینات لوژستیکی، تعلیم وتربیه وادارات مختلف نظامی پیش میبرد ازآنجایی اردو افغانستان 20 سال از عمرش گذشته بود یک اردو نو پا به حساب میامد هنوز هم زنان مشکلات خود را داشت با وجود آن هم زنان دست از مبارزه در برابر این نوع از تفکر بر نداشت بخوبی میرزمید

با وجود تمام پیشرفت‌هایی که افغانستان در این زمینه داشته است در اواخر سقوط کشور هم زنان این کشور با چالش‌های زیادی روبرو بودن  مردسالاری کماکان فرهنگ غالب در این کشور است و بخش زیادی از قربانیان خشونت‌های خانوادگی و اجتماعی را زنان تشکیل می‌دهند

با خروج سربازان آمریکا و ناتو پس از ۲۰ سال و فرار ریس جمهور افغانستان، گروه طالبان تنها طی چند هفته توانستند قدرت را در این کشور دوباره به دست گیرند وبا دست گرفتن قدرت اولین مبارزه زن ستیزی طالبان آغاز شد وبه رفتن مکتب ودانشگاه ممانعت کردن زنان در کابل که نسبتا قدرتمندتر از سایر ولایات است

 

شماری با تجمع در کابل به محدودیت‌های آموزشی و شغلی ایجاد شده توسط گروه طالبان اعتراض کردند. تجمع اعتراضی زنان  در پارکی در مرکز کابل برگزار شد. زنان خواستار بازگشت حقوق از دست رفته خود شدند اما متاسفانه از شروع تا بحال تمام اعتراضات مدنی زنان با خشونت‌ گروه طالبان مواجه شده وخنثی شد که جامعه جهانی هم نظاره‌گر این ماجرا بود

ارتش ملی افغانستان

ارتش جمهوری اسلامی افغانستان اردوی ملی افغانستان در سال ۱۳۸۲ ه. ش با همکاری دولت امریکا تأسیس و در برج اسد سال 1400 با همکاری آمریکا و فرار اشرف غنی ریس جمهور افغانستان وبا پیروزی طالبان از هم پاشید که در ذیل به طرح وچگونگی تشکیلاتی اردو ملی میپردازم

اردوی ملی افغانستان هر سال به کمک کشورهای کمک کننده توسعه داده میشد. که این توسعه در زمینه تشکیلات تجهیزات و سلاح بود طبق که در آخرین روزهای سقوط همیشه در سیستم اپس میدیدم تایک روز پیش از سقوط تعداد این نیروها که مستحق معاش میشد 155هزار بود البته بدون رخصت، غیرحاضر، وکوایف دیگر امادر جنوری سال ۲۰۱۳ شمار اردوی افغانستان به ۳۵۲۰۰۰ هزار رسیده بود. که مساوی با اردو پاکستان بود

تشکیلات اردو ملی در سال ۱۳۹۱ انکشاف نموده بود که قوماندانیت‌های اساسی شامل هفت قول اردو که شش آن زمینی، یک قول اردوی هوایی، یک فرقه شامل فرقه مرکزی کابل بنام ۱۱۱ و قول اردوی عملیات‌های خاص می‌باشد که متشکل از ۳۰ لوا، ۱۸۰ کندک (پیاده، کماندوه، میکانیزه، کشف، حمایه محاربوی، تأمیانت محاربوی) وقوماندانیت‌های متوسط حمایوی (تعلیم وتربیه، جلب وجذب،لوژیستیک،خریداری، واستخبارات، صحیه ومخابره) می‌باشد. موقیعت قول اردو ها فعلاً قول اردوی  ۲۰۱ درجلال‌آباد، قول اردو ۲۰۳ در ولایت پکتیاکه چهار ولایت را تحت پوشش قرار می‌دهد، قول اردوی  ۲۰۷ در هرات، قول اردوی ۲۰۵ در ولایت کندهار و قول اردوی ۲۰۹ در بلخ ، قول اردوی ۲۱۵ درهلمند وق.ا 217 پامیر در قندوز مستقر بود

شکل سربازی داوطلب بود و جوانان بین 18 تا 35 سال به صورت داو طلبانه  ثبت نام میکردمن هم از برج قوس سال 1386 الی برج اسد سال 1400 در صف نظام شامل خدمت گردیدم البته وقفه های کوتاه بخاطر درسهای مکتب هم داشتم واین افتخار را دارم که صادقانه با حس وطن دوستی وظایف خود را انجام دادم

که دراین مدت از طرف مقامات بلند پایه حکومت مورد تقدیر قرار گرفتم